محتوای اجباری در رپ

قبلا فکر می‌کردم‌ اکثر این رپرهایی که توی ایران در قالب رپ فارسی کار میکنن نمیدونن مردم واقعا به چی نیاز دارن که به مغزشون تزریق کنن ولی امشب به این نتیجه رسیدم که بیشتریاشون میدونن ولی دارن از این موضوع سوء استفاده میکنن .
میدونن مردم نیاز دارن که فرهنگ درست تو جامعه ، خودش و نشون بده ‌ولی عمدا میان از مواد و لاکچری بازی و لات بازی میخونن . خیلیاشون اصلا معنی این چیزایی که میگن و نمیدونن . اصلا نمیدونن آدم با کلاس چجور آدمی هستش !! این و جدی میگم
مردم هم چون واسشون یه فضای فانتزی ایجاد میشه میرن تو حس و خوششون میاد . در صورتی که نه خواننده‌ی اون آهنگ اینطوریه نه شنونده . طرف فقط داره شنونده رو از بحث اصلی که رسیدگی به مسائل فرهنگی و ... مردمه ، دور میکنه . مثل فراماسون که سر مردم و گرم میکنه . مردم اروپا و آمریکا رو با س*ک*س و پول و لذت‌های آنی و سر مردم کشورهای دیگه هم به روشی که خودشون بررسی میکنن گرم می‌کنن .
یه عدشون میدونن که مردم نیاز به امید و راه حل دارن تو این وضع خراب اقتصادی ولی عمدا میان بی دلیل و منطق و از سیاهی و فضای افسردگی و... میخونن .
یه عده میدونن که فرهنگ غربی اگه درست وارد نشه مردم و بدبخت میکنه ولی میان از فرهنگ غرب میخونن و هیچ اطلاعات دیگه‌ای راجع بهش نمیدن .
یه عده مستقیم نمک رو زخم ملت میپاشن چون میدونن مردم ما خوششون میاد یکی دست بذاره رو نقطه ضعفاشون
یه عده میان باب سلیقه مردمی که هیچی از موسیقی نمیدونن پیش میرن . خب آقای محترم مردم که از نُت و گام و موسیقی چیزی نمیدونن . چطور سطح موسیقی و به جای اینکه ببری بالا ، پایین میاری و خودت و هسطح مردم میکنی در صورتی که باید گوش مردم و قوی کنی و اونا رو با اصل موسیقی آشنا کنی !
یه عده هم طبق مُد پیش میرن .معمولا آدمایی که رو مُد لباس میپوشن و رو مُد عکس میگیرن و طبق مد‌ پیش میرن ، قدرت تصمیم گیری تو هیچ کاری ندارن و اجازه میدن مد واسه اونا‌ تصمیم بگیره
.
به اینجور افراد میگن خائن

در این مقاله به بررسی تولید، توزیع و مصرف موسیقی رپ در ایران می‌پردازیم. در پایان با استفاده از بعضی نظریات بوردیو به خصوص مفاهیم میدان، عادت‌واره، سلایق و تمایز او داده‌های موجود را تحلیل می‌کنیم.

تولید

تولید و انتشار آلبوم و قطعه‌های موسیقی که پیش از این علاوه بر پیچیدگی‌های روند کسب مجوز و تهیه آلبوم، در انحصار شرکت‌های خاصی بود دگرگون شده و امروز هر شهروند با کم‌ترین سطح دانش و امکانات می‌تواند در نقش یک تولیدکننده ظاهر شود. همین گسترده شدن طیف تولیدکنندگان قطعه‌های رپ است که باعث گستردگی موضوعات و مفاهیم مطرح شده در موسیقی رپ می‌شود. از آنجایی که جوانان ایرانی به گروه‌های اجتماعی، فکری، قومی و طبقاتی متفاوتی تعلق دارند و تفکرات آنها دغدغه‌ها و اندیشه‌های گسترده‌ای را شامل می‌شود، در موسیقی رپ که از معدود عرصه‌های بی‌واسطه بازنمایی این اندیشه‌ها و تفکرات است با موضوعات گسترده و بسیار متنوعی روبرو هستیم. موضوعاتی که هر کدام ریشه در مسئله‌ای اجتماعی دارند و موقعیت اجتماعی خاصی را توصیف و روایت می‌کنند که ذهن تعدادی از جوانان جامعه را اشغال کرده است.

نکته‌ی قابل توجه در سبک موسیقی رپ، آوانگاردهای آن هستند که در مورد اینها باید گفت که به علت شناخت کم از علم موسیقی و همچنین شناخت کم از رپ جهانی این آوانگاردها با کمترین امکانات و به صورت سعی و خطا شروع به تولید این سبک موسیقی کردند و توانسته‌اند رپ فارسی را با پیشرفت قابل ملاحظه‌ای مواجه سازند. بر اساس بعضی آمارهای رسمی و غیررسمی چیزی حدود هزار تا دوهزار خواننده‌ی آماتور و حرفه‌ای رپ فارسی در کشور وجود دارد که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.

در ایران تولید موسیقی رپ عمدتا به صورت زیرزمینی صورت می‌گیرد. در چشم انداز جهانی موسیقی زیرزمینی به آن نوع موسیقی اطلاق می‌شود که بر خلاف جریان تجاری رایج در صنعت موسیقی حرکت می‌کنند. بدین معنا که گروه‌های فعال در این حوزه ترجیح می‌دهند استقلال هنری خویش را حفظ کرده و از نظر ذائقه‌ی هنری دنباله‌روی شرکت‌های بزرگ موسیقی نشوند. اما در ایران موسیقی زیرزمینی تعریف دیگری دارد. در واقع در ایران هر قطعه‌ی موسیقی که نتواند مجوز وزارت ارشاد برای ورود به بازار رسمی را بگیرد، موسیقی زیرزمینی نام می‌گیرد و گروه‌های تولیدکننده‌ی این نوع موسیقی‌ها را گروه‌های زیرزمینی می‌گویند. البته عدم اعطای مجوز به یک قطعه‌ی موسیقی و زیرزمینی شدن آن، دلیلی بر تکثیر و توزیع آن موسیقی در تعداد محدود و کم مخاطب بودن آن نیست، بلکه برعکس بعضی قطعات موسیقی زیرزمینی رکورد تکثیر در کشور را شکسته‌اند.

برچسب‌ها: رپ

نوشته شده توسط آریا شمس در 11:27 |  لینک ثابت   •